دوئت دوست‌داشتنی

علی‌اکبر و مرضیه زندگی را تجربه کرده‌اند. صدها شعر را حفظ هستند. در دنیای ۹۰ ساله‌ی آن‌ها، فراموشی معنایی ندارد و عشق و احترام جاری است. ارتباط روزانه‌ی آن‌ها در روستای دستجرد در دل کویر، با هارمونی شعرهای عاشقانه معنا پیدا می‌کند. تنها آرزوی این زوج دیدار با هفت فرزندی است که به شهر مهاجرت کرده‌اند.