کتاب «شهر و دیوارهای نامطمئنش» که توسط امیر دیانتی از ژاپنی به فارسی برگردانده شده است، جدیدترین رمان هاروکی موراکامی؛ نویسنده‌ شناخته‌شده‌ی ژاپنی‌ست که هنوز ترجمه‌ انگلیسی این کتاب منتشر نشده است.

«شهر و دیوارهای نامطمئنش» داستانی عاشقانه است درباره‌ی جست‌وجو؛ قصیده‌ای است در بزرگ‌داشت کتاب‌ها و کتابخانه‌هایی که این گنجینه‌ها را در خود جای داده‌اند و تمثیلی‌ست برای این روزگار غریب.

داستان در مرز خیال و واقعیت روایت می‌شود و میان شهرمحصورشده، میان دیوارها و دنیایی که می‌شناسیم یا تصور می‌کنیم می‌شناسیم، رفت‌وبرگشت دارد.
در خلاصه‌داستان این کتاب آمده است: پسر و دختری نوجوان عاشق هم می‌شوند. دختر به او می‌گوید خود واقعی‌اش جای دیگری است. شهری محصورشده میان دیوارها که تک‌شاخ‌ها در آن جولان می‌دهند و کتابخانه‌ها به‌جای کتاب رویاهای باستانی دارند و تکنولوژی در آن جایی ندارد...
دختر ناگهان و به‌شکل مرموزی ناپدید می‌شود، مرد در میان‌سالی به شهر محصور و میان دیوارها می‌رسد و دختر هنوز در همان سنی‌ست که مرد اولین‌بار دیده بودش. همه‌چیز همان‌گونه است که دختر گفت اما پشت نقابی دل‌فریب، ماجرایی شوم خفته است.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
وقتی طعم عشق خالص و واقعی رو بچشی، گرما به یه قسمت از قلبت می‌تابه و حتی می‌سوزوندش. مخصوصاً وقتی اون عشق قبل‌از اینکه به کمال برسه و میوه بده، میونه‌ی راه از دست بره. یه همچین عشقی برای کسی که تجربه‌ش کرده، نعمت عالی و سعادت خالصه اما درعین‌حال می‌تونه یه نفرین مادام‌العمر و دردسرساز هم باشه.
‌
‌هاروکی موراکامی، نویسنده‌ی نام‌آشنای ژاپنی، از نویسندگانی است که تأیید مخاطبان جهانی و منتقدان ادبی را با هم دارد؛ هم مردم کتاب‌هایش را مثل ورق زر می‌برند و هم اهالی حرفه‌ای ادبیات برایش کف می‌زنند. رمان حاضر نیز همین ویژگی را دارد و به رغم کوتاه‌زمانی از انتشار نسخه‌ی ژاپنی در جهان، بسیار موردتوجه واقع شده است.
موراکامی در ایران بیشتر با کتاب‌های "کافکا در کرانه"، جنگل نروژی" و "از دو که حرف می‌زنم، از چه حرف می‌زنم؟" شناخته شده است.
‌
موراکامی، سال 1949، در کیوتو به دنیا آمد، یعنی زمانی که ژاپن دوران پساجنگ جهانی دوم را می‌گذراند و وضعیتی دوگانه در قبال فرهنگ امریکایی داشت: هم در جنگ از این کشور دشمن شکست خورده بود و هم فرهنگ امریکایی درحال نفوذ در فرهنگ سنتی خانواده‌های ژاپنی بود. این دوگانگی و تأثیرات آن، بر فضای ذهنی و داستانی موراکامی نیز تأثیر بسیار داشته است؛ چنانکه گرچه او گاه از سوی ادبای هم‌وطنش محکوم به بی‌اعتنائی به ساختار ادبیات ژاپن و به‌اصطلاح غربی‌بودن می‌شود، ولی هم‌زمان رگه‌هایی بسیار شرقی نیز در آثارش دارد.

منبع: خبرگزاری ایسنا - شنبه 12 آبان 1403