دقایقی قبل، «حاج ناظر ابراهیمی» خادم افغانستانی بیت امام خمینی(ره) بر اثر بیماری و کهولت سن، در شب ولادت امام رضا(ع) از این جهان رخت بر بست.

وی یکی از همراهان همیشگی حضرت امام در سال‌های تبعید بود. حاج ناظر سال‌های سال همدم و از نزدیک‌ترین افراد به امام بود. کسی که از او تقریباً چیزی نمی‌دانیم و متأسفانه درباره این انسان بزرگ نه کتابی نوشته شده، نه مستندی و نه ثبت خاطراتی. حاج ناظر ابراهیمی در سال‌های ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۳ در شهر نجف امورات منزل امام را عهده دار بوده و امین و مورد اعتماد امام بود.  پس از ۵ سال خدمت به امام و انقلاب توسط نیروهای بعث دستگیر و پس از ۳ ماه زندانی در زندان‌های امنیتی عراق از کشور عراق اخراج و به ایران آمدند و نزدیک ۵۰ سال ساکن محله گلشهر در شهر مشهد بود. حقیقت این است که صفحاتی از تاریخ انقلاب اسلامی کاملاً سفید و توخالی است و آن مربوط به پیوند مردم افغانستان با انقلاب اسلامی است. زندگانی حاج ناظر ابراهیمی، آخرین خادم امام نیز از همین صفحات گم‌شده و مغفول‌ واقع‌شده تاریخ ما بود.