طبیعت‌گردی در کنار ماجراجویی با بازدید از آبشار شوی

زیبایی‌های طبیعت به قدری دل‌فریب و جذاب است که بسیاری را وا می‌دارد مسیرهایی سخت و صعب‌العبور را برای دیدن آن بپیمایند. از قضا هر چه این مسیرها دشوارتر باشد، منظره و چشم‌انداز هم بکرتر و لذتی که در تماشای آن نهفته، بالاتر است. اگر در ایران به دنبال چنین چشم‌اندازهایی هستید، «آبشار شوی» پیشنهادی است که نمی‌توانید آن را نادیده بگیرید!

آبشار شوی در کجا قرار دارد؟
آبشار شوی در شهرستان دزفول، از توابع استان خوزستان در جنوب ایران و در مرز این استان با استان لرستان واقع است و عمده ساکنان اطراف آبشار را لرها و بختیاری‌ها تشکیل می‌دهند. روستای «شوی» به آبشار نزدیک است. فاصله آبشار با شهر دزفول به حدود 100 کیلومتر می‌رسد. کوهی به نام «سالن» که در میان مردم محلی شهرت زیادی دارد، در نزدیکی آبشار واقع شده است. این آبشار بزرگ در رشته‌کوه زاگرس قرار دارد. این رشته‌کوه از شمال‌غرب تا جنوب ایران کشیده شده و به عنوان بزرگ‌ترین رشته‌کوه فلات ایران شناخته می‌شود. رشته‌کوه زاگرس به جز منظره‌های بکر و دیدنی، ذخایر نفت و گاز بسیاری در دل خود دارد. آبشار شوی به خاطر نزدیکی ایستگاه قطار «تله‌زنگ» به آن، به این نام هم شناخته می‌شود. این ویژگی امکان دسترسی به آبشار از طریق راه‌آهن را میسر کرده است، هر چند پس از پیاده شدن از قطار باید مسیری به صورت پیاده طی شود که پیمودن آن به چهار تا پنج ساعت زمان نیاز دارد. معمولا قطارهای مسیر تهران اهواز در این ایستگاه تردد می‌کنند. معمولا زمان رسیدن قطارها به این ایستگاه، حدود یک تا دو بامداد است. اگر قصد دارید صبح زود به دل طبیعت بزنید، می‌توانید در مسجد ایستگاه استراحت کنید. از آن جا که آب و هوای منطقه گرمسیری است، بهتر است پیاده‌روی خود را یکی دو ساعت پیش از طلوع آفتاب آغاز کنید. تونل و پل تله‌زنگ در مسیر ایستگاه تا آبشار قرار دارد و با پای پیاده تا روستای شوی نزدیک سه ساعت راه است. از آن به بعد می‌توان به کمک مردم محلی مسیر آبشار را پیمود.

 منظره آبشار شوی دزفول
رسیدن به آبشار شوی با خودروی شخصی انتخاب مناسب‌تری است، زیرا می‌توان از شهر دزفول تا نزدیکی آبشار رفت. در نزدیکی آبشار پارکینگی برای خودروها وجود دارد که باید از آن جا به بعد را پیاده طی کنید، مسیری کوهستانی که عبور از آن حدود دو ساعت طول می‌کشد. مطمئن باشید طبیعت بکر آبشار شوی همه کسانی را که به طبیعت‌گردی و ماجراجویی علاقمندند راضی خواهد کرد.

ویژگی‌های آبشار شوی
پیش از هر چیز، آن چه این آبشار را شهرت بخشیده، ارتفاع و عرض زیاد آن است، به طوری که برخی به خاطر آن، آبشار شوی را «نیاگارای ایران» لقب داده‌اند! آبشار شوی با ارتفاع 85 و عرض 70 متر یکی از بزرگ‌ترین آبشارهای غرب آسیا به شمار می‌آید. ارتفاع آبشار از سطح دریا به 450 متر می‌رسد. این آبشار از کوه «چورویک» سرچشمه می‌گیرد. این آب به صورت پلکانی از بالای کوه به پایین جریان پیدا می‌کند و در نهایت به رودخانه‌ای که در روستای «شوی» قرار دارد می‌ریزد. این رودخانه در نهایت پس از پیمودن مسیری پر پیچ و خم به رودخانه دز ختم می‌شود. حجم آب آبشار و رودخانه پایین‌دست آن در اوایل بهار به بیشترین میزان خود می‌رسد. در این منطقه مجموعه‌ای از سه آبشار قابل مشاهده است. به جز آبشار اصلی، «آبشار دوم» نیز یکی از آبشارهای بزرگ ایران به شمار می‌آید. برکه‌هایی در پای آبشارها وجود دارد که برای آب‌تنی مناسب است.

آبشار شوی بکر و دست‌نخورده است
بیشترین درختان اطراف آبشار شوی از گونه بلوط هستند. بید، انجیر، مورد، آلبالوی تلخ و گونه‌ای افرا نیز در این منطقه دیده می‌شود. گونه‌ای به نام سمندر لرستانی که یک دوزیست است، از گونه‌های جانوری قابل توجه در این منطقه است که جزء زیباترین گونه‌های سمندر جهان به شمار می‌رود. کل، بز، روباه و خارپشت نیز در این منطقه زندگی می‌کنند.

ثبت ملی آبشار شوی
این آبشار در سال 2015 میلادی (1393 خورشیدی) به عنوان اثر طبیعی ملی به ثبت رسید.