ابریشم‌بافی

یکی از دستبافته‌های ظریف ایران پارچه‌های ابریشمی الوان با طرح‌های ساده، راه راه، چهارخانه و هندسی است که با رنگ‌های گیاهی و معدنی توسط دستگاه‌های نساجی با عرض تقریباً 50- 30 سانتی متر و به طول چله 100 متر و یا بیشتر تولید می‌گردد.

صنعت ابریشم بافی در ایران از سابقه طولانی برخوردار است و آثار بدست آمده از حفاریهای تپه‌های مارلیک و چراغعلی این ادعا را تأیید می‌نماید. پارچه‌های ابریشمی با تارهای طلا و نقره در شوشتر، شیراز، فسا، اصفهان بافته می‌شدند و از جمله مراکز ابریشم بافی ایران مناطق رامیان، مینودشت و ترکمن صحرا در استان گلستان و روستای زاوین، کلات نادری، راز، جرگلان، مانه و سملقان در استان خراسان را می‌توان نام برد.

انواع تولیدات ابریشم مانند: چادر شب، انواع دستمال، انواع روسری، انواع نوار، دستمال، حوله ، سفره و ... می‌باشد.

امروزه در نقاط مختلف این استان بویژه در رامیان و مینودشت و بخشی از مناطق تركمن‌نشین همچون روستاهای نزدیك كلاله، بافت پارچه و سایر محصولات ابریشمی صورت می پذیرد. بایندر، پیش كمر، قازان قیه، شارلق، دالی بوقاج و در ناحیه جرگلان و اكثریت روستاهای آن از باقلق تا حصارچه رواج دارد.

علاوه بر مناطق مذكور در روستاهایی همچون النگ، شاهكوه (چهارباغ) و سركلاته (كردكوی) این فعالیت به شكل محدودتری انجام می شود.