موزه تاریخ طبیعی تبریز، محلی برای آشنایی با طبیعت شمال شرق ایران

موزه تاریخ طبیعی تبریز، محلی برای آشنایی با طبیعت شمال شرق ایران

موزه تاریخ طبیعی تبریز، محلی برای آشنایی با طبیعت شمال شرق ایران

در میان انواع موزه‌ها، موزه‌های تاریخ طبیعی به ترسیم تنوع‌های زیستی و جانوری هر منطقه می‌پردازند و از این نظر، بسیار جالب و دیدنی هستند. در ایران چندین موزه تاریخ طبیعی وجود دارد که موزه تاریخ طبیعی تبریز، یکی از جذاب‌ترین آن‌ها به شمار می‌رود. این موزه 200 متر مربع مساحت دارد، با این حال در همین مساحت کوچک، پیکره گونه‌های فراوانی از حیوانات را در معرض دید گردشگران قرار داده است.

ویژگی‌ها و اهمیت موزه‌های تاریخ طبیعی

موزه‌های تاریخ طبیعی محل ثبت و طبقه‌بندی نمونه‌ها و شواهد مربوط به طبیعت هستند. انسان امروزی فرصت کمتری برای حضور در طبیعت و بازگشت به اصل خویش پیدا می‌کند، از این رو می‌توان موزه‌های تاریخ طبیعی را تسهیل‌گر حضور انسان در طبیعت دانست؛ مکان‌هایی که فرصتی را برای خودآگاهی بشر فراهم می‌آورند. در این نوع موزه‌ها، تلاش می‌شود جانوران همان گونه که در طبیعت حضور داشته‌اند، به بازدیدکنندگان معرفی شوند تا تنوع و زیبایی آفرینش به چشم آنان بیاید.

ارتقای ارتباط انسان و طبیعت، افزایش دانش در زمینه حیات وحش و اهمیت گونه‌های جانوری و گیاهی در زندگی انسان، ارائه سیمای اکولوژیک طبیعت و طبقه‌بندی میراث‌های طبیعی، مهم‌ترین اهداف ایجاد موزه‌های تاریخ طبیعی هستند.

یکی از مهم‌ترین فنونی که برای آماده‌سازی موزه‌های تاریخ طبیعی به کار می‌رود، «تاکسیدرمی» یا «آکنده‌سازی» است که امکان نگهداری پیکر جانوران برای درازمدت و نمایش آن‌ها را فراهم می‌آورد. باور غلطی در بین برخی افراد وجود دارد که بر اساس آن، تاکسی‌درمی را حاصل تزریق برق به بدن جانور زنده می‌دانند، در حالی که در این روش پوست حیوان تلف‌شده را جدا می‌کنند و چربی‌ها و گوشت‌های اضافی آن را می‌زدایند. سپس پوست دباغی می‌‌شود. در مراحل بعدی، قالب‌سازی انجام می‌گیرد و در نهایت چشم‌ها و اندام‌های دیگری که از بدن جدا شده، به آن افزوده‌ می‌شود. بدین ترتیب پیکره‌ای کامل یا از سر و گردن یا بخش‌هایی از بدن حیوان، به دست می‌آید. در موزه تاریخ طبیعی تبریز نیز با استفاده از این فن، نمونه‌هایی از حیوانات فراهم آمده است.

تاریخچه و ویژگی‌های موزه تاریخ طبیعی تبریز

این موزه در سال 1993 میلادی (1372 خورشیدی) در تبریز گشایش یافت. فضای داخلی این موزه به شکلی طراحی شده که علاوه بر ظاهر هر جانور، محیط زندگی او نیز برای گردشگران بازسازی شود.

در بخشی از موزه، نمونک‌های مربوط به جانوران منقرض‌شده قرار داده شده است. بدین ترتیب بازدید از موزه حیات وحش تبریز، گردشگران را به میلیون‌ها سال پیش و زمان سلطه دایناسورها در زمین می‌برد. در این بخش همچنین پیکره تاکسیدرمی چند پرنده از گونه‌های اهلی و شکاری در کنار چند اسکلت از برخی گونه‌های نادر جانوری نگهداری می‌شود.

بخش دوم موزه که نسبت به بخش دیگر کمی بزرگ‌تر است، به نمایش پیکره‌های تاکسیدرمی پستانداران، خزندگان، پرندگان و آبزیان اختصاص دارد. در کنار هر پیکره، اطلاعات کاملی درباره گونه به نمایش درآمده و سکونت‌گاه وی در معرض دید قرار گرفته است.

در مجموع در موزه تاریخ طبیعی تبریز 60 گونه پستاندار، 92 گونه پرنده، 15 گونه خزنده، هفت گونه آبزی، دو نوع سنگواره، چهار اسکلت حیوانی، چند نمونه از سخت‌پوستان و بندپایان و نمونک‌هایی از دایناسورهای دوران دوم زمین‌شناسی (حدود 50 میلیون سال قبل) قابل مشاهده است. وجود مناطق فسیلی ارزشمند در محدوده استان آذربایجان شرقی، خصوصا در مراغه، تبریز، ورزقان و شبستر، امکان ارتقای این بخش را به خوبی فراهم آورده است.

نمونه‌هایی از اردک سر سفید، درنای طناز، قوی فریادکش، فلامینگو، پلیکان سفید، آنقوت، فیلوش و چندین گونه دیگر از پرندگان و جانوران مربوط به زیستگاه‌های آبی و تالابی استان آذربایجان شرقی، در این موزه قابل مشاهده است. از بین گونه‌های بومی استان آذربایجان شرقی، پیکره‌های تاکسی‌درمی سیاه‌خروس قفقازی به عنوان گونه شاخص زیست‌بوم ارسباران، قرقاول ارسباران، کبک، کبک چیل و دراج نیز در این موزه قرار دارد.

نام موزه تاریخ طبیعی تبریز، محلی برای آشنایی با طبیعت شمال شرق ایران
کشور ایران
ناحیهآذربایجان شرقی
شهرتبریز
نوعتاریخی
متن خود را وارد کرده و Enter را فشار دهید

تغییر اندازه فونت:

تغییر فاصله کلمات:

تغییر ارتفاع خط:

نوع ماوس را تغییر دهید: