امامزاده ابراهیم تبریز، فضایی کوچک و سرشار از معنویت
امامزاده ابراهیم تبریز، فضایی کوچک و سرشار از معنویت
بقاع امامزادگان در شهرهای مختلف ایران، از گذشته‌های دور مورد توجه مردم بوده است. امامزادگان در میان مردم ایران محترم هستند و آرامگاه آنان مقدس شمرده می‌شود. این اماکن در مقاطع مختلف سال، محل برگزاری مراسم‌ها و گردهمایی‌های مردم است. ارزش معنوی این مکان‌ها سبب شده از گذشته‌های دور، بارگاه‌هایی برای آنان احداث و از سوی مردم محافظت شود، از این رو این بناها از جمله آثار تاریخی مهمی به شمار می‌روند که ساختار اولیه بیشتر آن‌ها سالم مانده است. در تبریز که یکی از شهرهای مهم و تاریخی ایران محسوب می‌شود، امامزادگان زیادی مدفون هستند که مدفن‌شان، به زیارتگاه مردم شهر تبدیل شده است. بارگاه امامزاده ابراهیم نیز با وجود فضای کوچکش، زیبایی توصیف‌ناپذیر و معنویتی مثال‌زدنی دارد.
این بقعه در یکی از بخش‌های میانی شهر تبریز، در خیابان شمس تبریزی (شتربان سابق) واقع شده است.
تاریخچه و ویژگی‌های امامزاده ابراهیم
با وجود آن که این امامزاده در بین مردم تبریز بسیار مورد احترام است، درباره نسب وی اختلاف نظر‌هایی وجود دارد. برخی کارشناسان معتقدند امامزاده ابراهیم از نوادگان امام کاظم، هفتمین پیشوای شیعیان است، ولی برخی دیگر، وی را از نوادگان امام زین العابدین، چهارمین پیشوای شیعیان می‌دانند.
بقعه این امامزاده بزرگوار در منطقه‌ای قرار دارد که به دلیل فضای سبز پردرخت، به «پارک سید ابراهیم» مشهور است. آن چه زیبایی و معنویت این بارگاه را دوچندان می‌کند، سادگی آن است. بقعه گنبد و بارگاهی بسیار ساده دارد. مقبره امامزاده برخلاف بسیاری از بارگاه‌های امامزادگان در ایران، فاقد تزئینات وسیع و آینه‌کاری است. ضریح امامزاده ابراهیم نیز در کمال سادگی طراحی شده و جنس آن از چوب است. این بقعه صحن بزرگی نیز ندارد، در عوض یک حیاط کوچک با چند ایوان و یک حوض، محوطه بیرونی آن را تشکیل می‌دهد. بنا یک گنبد اصلی دارد که در شمال آن، گنبدی چهارطاقی دیده می‌شود. تزئینات داخلی گنبد با استفاده از هنر معماری اسلامی، جلوه‌ای زیبا به آن بخشیده است. این بقعه محل دفن شماری از عالمان بزرگ تبریز است.
بقعه دو ورودی دارد که هر کدام، با طاقچه‌ای کوچک تزئین شده‌اند.
در قسمت جنوبی بقعه، سنگی وجود داشت که به «سنگ بسم‌الله» شهرت دارد. برای محافظت بهتر از این سنگ تاریخی، آن را به موزه آذربایجان منتقل کرده‌اند. در این موزه که یکی از مهم‌ترین موزه‌های ایران به شمار می‌آید و در کنار مسجد کبود تبریز قرار دارد، آثار تاریخی و هنری ارزشمندی از هنر اسلامی نگهداری می‌شود. سنگ بسم‌الله در انتهای سالن طبقه همکف این موزه قرار گرفته است. این سنگ اثر محمدعلی قوچانی معروف به «میرزا سنگلاخ» است. وی از شاعران و خوشنویسان دوره زندیه و اوایل قاجاریه بود که در سال 1771 میلادی (1185 قمری) به دنیا آمد و حدود 110 سال عمر کرد. استادی میرزا سنگلاخ در خطاطی زبانزد بود. او تالیفاتی نیز در این زمینه از خود بر جای گذاشته است. وی از اهالی خراسان بود ولی در طول عمرش بسیار سفر کرد و بیش از 25 سال را در مصر و عثمانی به سر برد. میرزا سنگلاخ سنگ بسم‌الله را در 1854 میلادی (1270 قمری) در قاهره خلق کرد. میرزا سنگلاخ در تبریز از دنیا رفت و در همان جا نیز به خاک سپرده شد.
درباره مرمت بقعه اطلاعات دقیقی در دست نیست، هر چند بر اساس یکی از منابع تاریخی، در سال 1884 میلادی (1302 قمری) فردی به نام «فضلعلی‌خان سرتیپ» عملیاتی برای مرمت بنا انجام داده است. سال‌ها بعد، در دهه 1970 میلادی (1350 خورشیدی) نیز مرمتی روی بنا صورت گرفته است.
ثبت ملی بقعه امامزاده ابراهیم
این بقعه در سال 2006 میلادی (1385 خورشیدی) در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
| نام | امامزاده ابراهیم تبریز، فضایی کوچک و سرشار از معنویت |
| کشور | ایران |
| ناحیه | آذربایجان شرقی |
| شهر | تبریز |
| نوع | تاریخی,دینی |
| ثبت | ملی |
جاذبه‌های گردشگری و اماکن
نوع کور رنگی را انتخاب کنید
کوری سرخ کوری سبز کوری آبی قرمز به سختی دیده می شود سبز به سختی دیده می شود آبی به سختی دیده می شود تک رنگ تک رنگ خاصتغییر اندازه فونت:
تغییر فاصله کلمات:
تغییر ارتفاع خط:
نوع ماوس را تغییر دهید: