منطقه حفاظت‌شده آینالو، نگین زیبای آذربایجان
منطقه حفاظت‌شده آینالو، نگین زیبای آذربایجان
منطقه حفاظت‌شده آینالو در استان آذربایجان شرقی، در 45 کیلومتری کلیبر و 232 کیلومتری تبریز قرار دارد. این منطقه بخشی از ذخیره‌گاه زیست‌کره ارسباران است. جذابیت خارق‌العاده مناظر این منطقه، آن را به یکی از مقاصد اصلی گردشگران شمال غرب ایران تبدیل کرده است.
ویژگی‌ها و جغرافیای منطقه حفاظت‌شده آینالو
ارتفاع منطقه حفاظت‌شده آینالو از سطح دریا، حدود 1500 متر است و در آن، گونه‌های جانوری در حال انقراضی زندگی می‌کنند. این منطقه در نزدیکی روستایی به نام آینالو قرار دارد و به همین دلیل، نام آن را «آینالو» انتخاب کرده‌اند. در این روستا بنای معروفی از دوره قاجاریه (قرن نوزدهم میلادی) وجود دارد که تاجری ارمنی به نام «طومانیاس» آن را در بالای کوهی بنا نهاده است. با وجود آن که از این بنا، تنها دیوارهایش باقی مانده، مردم محلی از زیبایی آن داستان‌های زیادی تعریف می‌کنند. بر این اساس سقف بنا آینه‌کاری‌های زیبایی داشته است که باعث شده مردم آن را «آیینه لو» بنامند و بعدها، نام «آینالو» را بر روستا اطلاق کنند. آینالو یکی از 17 روستای ارمنی‌نشین ارسباران در ابتدای قرن بیستم بوده است. مدتی بعد با مهاجرت ارمنی‌ها به تبریز و تهران، مسلمانان در روستا سکونت پیدا کردند.
گونه‌های گیاهی و جانوری منطقه حفاظت‌شده آینالو
اردک سر سفید، میش، مرغ قره قشلاق، پلنگ، مارال، خروس سیاه قفقازی، خرس قهوه‌ای، قره قولاغ ( به زبان فارسی گوش سیاه)، گربه جنگلی، سمور سنگی، خرگوش، شغال، روباه معمولی، خارپشت اروپایی، تریتون تاجدار (نوعی دوزیست)، مار قیطانی، مارمولک چشم‌ماری و لاسترمای دشتی پشت مشبک از جمله مهم‌ترین گونه‌های موجود در این منطقه به شمار می‌رود. خروس سیاه قفقازی از جمله گونه‌های کمیاب این منطقه است. بلوط، ممرز، افرا، گیلاس وحشی، سرخدار، بارانک، نارون، ارس، گردو، گلابی وحشی، زالزالک و انار اصلی‌ترین درختان منطقه محسوب می‌شوند. همچنین در سراسر منطقه گیاهان دارویی، گل‌های وحشی و خودرو نیز وجود دارند.
مارال و حفاظت از آن در منطقه حفاظت‌شده آینالو
اصلی‌ترین دلیل ایجاد این منطقه حفاظت‌شده، جلوگیری از انقراض مارال بوده است. مارال، بزرگترین گونه گوزن است که طول آن به 170 سانتی‌متر و وزنش به 230 تا 320 کیلوگرم می‌رسد. برخی مارال‌های بالغ شاخی بلند دارند که طول آن گاهی به 120 سانتی‌متر هم می‌رسد. وسعت زیست‌گاه این پستاندار به دلیل کاهش سطح جنگل‌ها و گسترش فعالیت‌های صنعتی، استخراج معادن و شهرنشینی، در چند دهه اخیر کاهش چشم‌گیری پیدا کرده بود. زیست‌گاه اصلی مارال که «گوزن خزری» نیز نامیده می‌شود، جنگل‌های شمال ایران و جنگل‌های ارسباران بود. علاوه بر این، در جنگل‌های بلوط زاگرس و فارس نیز شماری از مارال‌ها دیده می‌شدند.
فرایند کاهش جمعیت مارال‌ها از حدود نیم‌قرن پیش آغاز شد و در نهایت، در منطقه ارسباران، اثری از آن باقی نماند. به منظور افزایش شمار مارال‌ها، هفت راس مارال از ذخیره‌گاه زیست‌کره گلستان به این منطقه منتقل و جنگلی به وسعت 5.3 هکتار، حصارکشی شد. با شکل‌گیری این تلاش‌ها، شمار مارال‌ها در این منطقه به میزان مطلوبی رشد پیدا کرد و منطقه مورد نظر برای زندگی آنان، به 180 هکتار افزایش یافت.
بازدید از منطقه حفاظت‌شده آینالو
با توجه به این که منطقه حفاظت‌شده آینالو گردشگران زیادی را به خود جلب می‌کرد و ممکن بود حضور بدون برنامه گردشگران به طبیعت بکر آن آسیب وارد کند، اماکنی اقامتی در اطراف منطقه ایجاد شده است. بدین ترتیب با ایجاد دسترسی مناسب به امکانات بهداشتی و اقامتی، خدمات مناسبی در اختیار گردشگران قرار گرفته است. آینالو در منطقه‌ای سردسیر قرار دارد و از این رو، انتخاب فصل‌های گرم و معتدل سال برای بازدیدی دلنشین‌تر ضروری است. در نزدیکی این منطقه حفاظت‌شده، مناطق دیگری نیز وجود دارند که امکان بازدید از آن‌ها هم وجود دارد. تعدد روزهای مه‌آلود و وجود جنگل‌های انبوه، از زیبایی‌های بی‌نظیر منطقه به شمار می‌رود.
| نام | منطقه حفاظت‌شده آینالو، نگین زیبای آذربایجان |
| کشور | ایران |
| ناحیه | آذربایجان شرقی |
| شهر | کلیبر |
| نوع | طبیعی |
| ثبت | ملی |
جاذبه‌های گردشگری و اماکن
Choose blindless
کوری سرخ کوری سبز کوری آبی قرمز به سختی دیده می شود سبز به سختی دیده می شود آبی به سختی دیده می شود تک رنگ تک رنگ خاصتغییر اندازه فونت:
تغییر فاصله کلمات:
تغییر ارتفاع خط:
نوع ماوس را تغییر دهید: