دریاچه توشن، پیشنهادی برای یک طبیعت‌گردی به‌یادماندنی استان

انتخاب یک گردش‌گاه در استان گلستان چندان سهل نیست، زیرا این استان پر از جاذبه‌های طبیعی زیباست و برگزیدن یکی از میان همه ناممکن می‌نماید. با این وجود «توشن» می‌تواند یکی از بهترین انتخاب‌ها باشد، زیرا در کنار طبیعت دیدنی‌اش، فرصت تفریحاتی همچون ماهی‌گیری و کوهنوردی را نیز به شما می‌دهد.

توشن در کجا قرار دارد؟
توشن روستایی در شهرستان گرگان و استان گلستان است که بیش از هزار نفر جمعیت دارد. استان گلستان یکی از سه استان شمالی ایران محسوب می‌شود که از غرب به استان مازندران و دریای خزر محدود می‌شود. این استان پیشینه‌ای کهن دارد و در اسناد تاریخی از آن به «ایالت گرگان» یا «استرآباد» هم یاد شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد قدمت سکونت انسان در این استان به هفت هزار سال پیش می‌رسد. گفته می‌شود شاهان اشکانی (247 تا 224 پیش از میلاد) از این منطقه به عنوان سکونت‌گاه‌های بهاری و تابستانی بهره می‌بردند. در دوره‌های بعد، از جمله دوره ساسانیان (قرن‌های سوم تا هفتم میلادی) گرگان مورد توجه پادشاهان بود و در آن سازه‌هایی برای حفاظت از هجوم اقوام مهاجم به داخل ایران ساخته شد. امروزه این استان 14 شهرستان و 29 شهر دارد و دو سوم جمعیت آن مسلمان شیعه و یک سوم مسلمان اهل سنت هستند. در این استان صنایع مختلفی وجود دارد ولی عمده فعالیت‌های اقتصادی مردمان آن به حوزه‌های کشاورزی و دامداری مربوط می‌شود.
روستای توشن در جنوب شهر گرگان و در فاصله پنج کیلومتری آن واقع است. این منطقه طبیعتی زیبا و چشم‌گیر دارد و می‌تواند یکی از بهترین خاطرات طبیعت‌گری گردشگران را رقم زند. در جنوب روستا «دریاچه توشن» یا «آب‌بندان» قرار دارد. برای رسیدن به دریاچه توشن باید جاده‌ای کوتاه را بپیمایید که بخش انتهایی آن خاکی و پر پیچ و خم است. عبور از این مسیر در شرایط عادی برای هر خودرویی امکان‌پذیر است، ولی در روزهای بارانی به دلیل آن که سطح جاده مملو از گل و لای می‌شود، پیمودن مسیر با دشواری‌هایی همراه است. اگر از گرگان به سوی توشن حرکت کنید، کمتر از 20 دقیقه راه خواهید داشت و در مسیر، با طبیعتی زیبا، آرام و سرسبز مواجه خواهید شد.

دریاچه توشن و طبیعت بی‌نظیر آن
ارتفاع این دریاچه کوچک از سطح دریا 250 متر است و طول آن به 300 متر و عرض آن به 130 متر می‌رسد. عمق دریاچه از دو تا 25 متر متغیر است. این دریاچه آبگیر پشت یک سد خاکی تاریخی است که آب آن از چشمه‌ای موسوم به «دو برار» تامین می‌شود. دریاچه از سه طرف با جنگل و مرتع محصور شده است. محل جوشش چشمه در نزدیکی پارک جنگل النگدره است. این پارک جنگلی با 185 کیلومتر مربع وسعت، به عنوان یکی از مناطق نمونه گردشگری ایران شناخته می‌شود. رودخانه قلاشی از جنوب تا شمال پارک امتداد دارد و با گذر از میانه آن، آن را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم می‌کند. ممرز، توسکا، افرا، بلوط، بید و شیردار عمده درختان موجود در این پارک هستند. در اطراف دریاچه توشن نیز عمده پوشش گیاهی به این گونه‌ها اختصاص دارد... آب چشمه پس از پیمودن مسافتی به این دریاچه می‌ریزد. این آب به اندازه‌ای زلال و شفاف است که ماهیان درون رودخانه به راحتی دیده می‌شوند. ماهی‌گیری در دریاچه توشن ممنوع نیست و به همین دلیل، معمولا علاقمندان به ماهی‌گیری قلابشان را همراه می‌آورند تا شانس خود را در صید ماهی امتحان کنند. تنوع ماهیان موجود در دریاچه با وجود کوچکی آن بسیار زیاد است، تا حدی که برخی آن را یکی از قطب‌های ماهی‌گیری تفریحی استان می‌دانند. در فاصله‌ای نزدیک از دریاچه توشن مراکز و امکانات تفریحی مناسبی وجود دارد.
بهترین زمان برای بازدید از این منطقه، بهار و تابستان است. در بهار ممکن است بارش‌هایی شدید و رگباری رخ دهد. در روزهای گرم تابستان نیز هوای منطقه شرجی می‌شود و شاید به مذاق برخی خوش نیاید! البته نباید از زیبایی‌های دریاچه در پاییز صرف نظر کرد؛ زمانی که درختان اطراف دریاچه با رنگ‌های مختلف پاییزی، زیبایی آن را دوچندان می‌کنند. در اوقات مختلف سال، خصوصا تابستان‌ها، دریاچه گاهی از دسته‌های پرندگان مهاجر نیز پذیرایی می‌کند.